Griffon Korthals: zelfstandig werkend, stabiel, rustig én van oorsprong Nederlands
Ivo is valkenier en werkt met een Griffon Korthals. Ivo vertelt:
‘Regelmatig worden wij gevraagd voor overlastbestrijding, dan gaat het om een te veel aan konijnen, hazen, ratten of mogen vogels in een bepaald gebied niet broeden. Als ik aan het werk ben, gaat een groot deel van mijn aandacht naar de roofvogel waar ik op dat moment de opdracht mee uitvoer. Het is een standaard gegeven dat de aandacht van een valkenier bij de vogel ligt. Ik heb weinig tijd om ook nog eens op mijn hond te letten, daarom is het zo fijn dat de Griffon Korthals een zeer zelfstandig werkende hond is, met een stabiel karakter. Hij kan het terrein waar gewerkt wordt lezen. Hij scant zijn werkgebied, of het nu een park, industrieterrein, bouwplaats, sportcomplex of stedelijke omgeving is. De Griffon Korthals heeft maar een half woord nodig. Bovendien is hij sociaal naar mensen wat het werken makkelijk maakt, want niemand is bang voor deze hond. Als ik in een stedelijk gebied werk, kom ik vaak andere honden tegen, dan is het prettig dat de Griffon Korthals andere honden probleemloos accepteert. Behalve prachtig om te zien, zijn ze betrouwbaar, bruikbaar, werklustig, gezeglijk en gezond. Schakelt ook makkelijk over van geweer naar vogel. Puur gefokt voor jagers, het ras is niet doorgefokt. De Griffon Korthals is pas laat geestelijk volwassen. Ikzelf prefereer de Duitse lijn boven de Franse lijn, in verband met apporteren. Beide lijnen blinken uit in veldwerk, maar waar het apporteren betreft, is de Duitse lijn net iets sneller van begrip. Het wordt wel eens vergeten dat de Griffon Korthals een van de weinige jachthonden met een Nederlandse basis is en daar mogen we best trots op zijn! Voor mij bestaat er geen mooiere staande hond dan de Griffon Korthals.’
Hoe gaat het in zijn werk als je naar een opdracht gaat?
‘Als ik met een vogel aan het werk ga, vervoer ik de hond en de vogel in dezelfde auto. De vogel gaat in een speciale transportkist. Op locatie aangekomen krijgt de vogel een zender om. Dit voor als hij uit zicht raakt. Als dat gebeurd is, wordt de hond erbij gehaald. Met de vogel op de hand ga ik flankeren, de hond gaat jagen. Hij gaat op zoek naar konijnen en vindt hij konijnen, dan gaat hij voorstaan. Pas als de hond zo vast staat als een huis kan ik met de vogel dichtbij komen. Ikzelf stoot het konijn eruit, zo dichtbij kan ik komen. Voor ik het konijn uit het hol jaag, probeer ik me in het vluchtdier te verplaatsen. Ik scan de omgeving en denk ‘als ik een konijn zou zijn, waar zou ik naartoe vluchten om mijn ontsnappingskansen zo groot mogelijk te maken?’ Als ik dat gedaan heb, probeer ik me te verplaatsen in de havik ‘waar is mijn kans optimaal om het konijn te grijpen?’ Ik probeer het konijn die kant op te jagen waar de havik het makkelijkst zijn prooi kan pakken. De gemiddelde slagingskans is ca 50%. Als dit alles duidelijk is, jaag ik het konijn uit zijn hol en reageert de vogel meteen door er achteraan te vliegen en het konijn in zijn klauwen te sluiten.’
Het fijne van een Griffon Korthals is dat hij heel de linie bedient, hij past zich meteen aan de gestelde jachtvisie aan. Zoals bijvoorbeeld de Heidewachtel een peuterhondje is dat onder struiken doorgaat en de ruim jagende Pointer vol gas de grote vlakte op gaat, zo bedient de Griffon Korthals op een (suiker)bietenveld met gemak de gehele linie op hazen en fazanten. Op een kleinschalig terrein gaat hij korter jagen. Hij past zich automatisch aan de gestelde jachteisen aan en beslist dit zelf.’
Eerste kennismaking met het ras
De eerste kennismaking was een foto. Ivo en Patricia zagen een foto van een Griffon Korthals en waren gecharmeerd van dit type hond. Ze meldden zich aan bij de Griffon Club. Dat was ruim 20 jaar geleden. Noah was hun eerste Griffon Korthals.
Ze waren beiden dol op ruwharige jachthonden en de Engelse Springer waar ze de jacht mee deden, die in de valkerij veel werd gebruikt samen met een havik, was niet meer geschikt omdat er meer en meer grote grazers in het jachtveld kwamen. De dekking verdween, de Springer was qua formaat te klein geworden. Dat het karakter van de Griffon Korthals zachter is dan van de draadhaar, bevestigde hun keus.
Balthazar
Balthazar is hun oudste Griffon Korthals en is zeer nauwkeurig in zijn werk. Hij is nu 12 jaar en gaat bijna dagelijks mee met de jacht, dat is nu wel te merken. Normaal gesproken kan een Griffon Korthals makkelijk 14 jaar oud worden. Zeker als hij gemiddeld hooguit driemaal per week mee gaat met de jacht.
Balthazar kan naar zijn werk met jong en onervaren personeel, want Balthazar is een prof, hij weet alles zo goed dat hij fungeert als coach. Er wordt wel eens gezegd ‘die heeft aan een half woord genoeg’. Nou, Balthazar heeft aan nul woorden genoeg. Hij doet feilloos zijn job en werkt nieuwe medewerkers met plezier en probleemloos in.
Dat een Griffon Korthals huis en haard met verve beschermd is een voldongen feit. Het zijn sociale honden, maar zodra ze het gevoel hebben dat er een dreiging is, beschermen en verdedigen zij hun roedel en territorium.
Niemand hoefde ook maar in de buurt van de kinderen of de vogels te komen als de baas of bazin niet in de buurt was. Er was een moment dat Balthazar zijn taak wel heel serieus nam. Hij mocht altijd bij kinderfeestjes zijn, dat vonden alle kinderen leuk. Dan was hij graag even het middelpunt en stal de show met zijn lieve, grote ogen. Kinderen en Balthazar samen was (en is) een succesformule. Niemand was bang voor Balthazar. Tot het moment dat het kinderfeestje voorbij was. Alle gasten, groot maar vooral klein, namen afscheid bij de poort en Balthazar stond daarbij, hij sloeg alles gade. Balthazars oog viel op een onbekende, een vreemde man aan de overkant van de weg die er duidelijk niet bij hoorde. Het was iemand die hij niet vertrouwde, die daar niet hoorde, die gewoon weg moest, het liefst meteen. Balthazar was vastberaden en stak over, sprong op en beet de man stevig in zijn jas. De man belde direct de politie. Even later kwamen twee agenten poolshoogte nemen. Zij zagen de waakhonden op het erf van de familie Van Lanen, een paar Boerboels. Dat moesten de boosdoeners zijn. De agenten keken serieus, maar toen de man verklaarde dat hij niet door een Boerboel gebeten was, kwam net de dader, Balthazar, om de hoek kijken. Hij liep vriendelijk naar de poort en keek de agenten aan met onschuldige, lieve ogen. De grote kuif op zijn kop deed de rest en het verzoek om een knuffel, zoals hij zo vaak deed, zorgde ervoor dat de agenten hard moesten lachen. ‘Die was het! Dat is de dader!’ riep de man en wees naar Balthazar. ‘Deze hond, deze allemansvriend, daar zat geen kwaad in,’ was de mening van de agenten. Het moest een vergissing zijn. Voor de brave kindervriend Balthazar was zelfs een berisping overbodig. De agenten maakten rechtsomkeert, het was goed zo.
Op dit moment wordt er gewerkt aan een overlast-opdracht in Bergen op Zoom. Alleen honden worden ingezet, geen vogels. Er zijn twee jonge Griffons die samen met Balthazar het werk doen. Alles verloopt naar wens en dat kan ook niet anders, want Balthazar is erbij. Balthazar weet precies wat hij moet doen en brengt zijn werklust over op de jonge garde. Het werk wordt goed verdeeld. Samen klaren ze elke klus.
Algemene wetenswaardigheden
‘Op konijnen wordt uitsluitend met een havik gejaagd. Een havik is een sprinter met veel energie, hij haalt een snelheid van ca 50 km per uur. Een mannetjes havik is eerder op topsnelheid, maar een vrouwtjes havik die langzamer op gang komt, kan het langer volhouden. Daar zit verschil in. De snelheid van een konijn in sprint is ca 45 km per uur, maar het konijn houdt dit niet lang vol. Een konijn en een havik zijn beide zeer wendbare dieren. Sprinten kost veel energie, vandaar dat het konijn en de havik aan elkaar gewaagd zijn; het is een faire strijd wat betreft snelheid en uithoudingsvermogen.
Op vliegend wild, zoals bijvoorbeeld eenden en fazanten, wordt met valken gejaagd.
Fretteren met een gedomesticeerde bunzing is weer een heel andere tak van de jacht. Maar ook als er met een geweer gejaagd wordt, schakelt de Griffon Korthals makkelijk en snel over,’ vertelt Ivo.
Het ras
Deze hond dankt zijn naam en zijn bestaan aan Eduard Karel Korthals. Deze Nederlander was vervend liefhebber van de jacht en jachthonden. In 1887 liet hij de rasstandaard voor deze Griffons vastleggen: hij was erin geslaagd om constant verervende Griffons te fokken. Sindsdien is de rasstandaard ongewijzigd. De fokker woonde toen in Duitsland.
-langere versie van dit artikel in ‘De Jachthond’-
Publicatie: 31 augustus 2019, De Jachthond
