MIJN VERHAAL
Mijn eerste serieuze baan was als reporter bij een handelsinformatiekantoor, een Amerikaanse multinational, waar ik ruim vier jaar de kredietwaardigheid van bedrijven heb beoordeeld. Het ondernemerschap van de kleine zelfstandige intrigeerde mij. Ik nam ontslag en ging o.a. navigatie apparatuur verkopen aan jachtwerven, werkte op beurzen en congressen, verkocht in Brussel ‘private label’ cosmetica aan drogisterijketens, was intercedent bij een grote uitzendorganisatie, woonde en werkte in Duitsland met sportpaarden en op beurzen, deed een opleiding voor particulier onderzoeker en kreeg uiteenlopende opdrachten.
Op Lanzarote verloor ik mijn hart aan een Andalusiër. Een paard. Haar naam was Fortuna, hetgeen ‘geluk’ betekent. Dat heeft ze mij gegeven. Grenzeloos mooie momenten beleefde ik samen met Fortuna. Ze was ondeugend, maar oprecht. Ik kocht haar toen ze 12 jaar oud was. Voor die tijd had ze op het vaste land van Spanje voor een matador, een stierenvechter, gewerkt. Fortuna was een paard met een eigen verhaal en een onmogelijk karakter als ze geen klik met je had. Ze is 23 jaar oud geworden en dat is voor Canarische begrippen hoogbejaard voor een paard. Na Fortuna heb ik niet meer een twee-eenheid gevoeld met een paard, zoals met haar.
Tijdens mijn Lanzarote periode leerde ik de Canarische mentaliteit kennen. Dat was leerzaam, maar het Duitse punktlich spreekt mij meer aan.
De enige shots die ik neem, zijn snapshots. Ik ben begonnen met het fotograferen van mijn eigen honden en won drie keer een fotowedstrijd. Honden hebben altijd mijn interesse gehad. Ik ben kynologisch instructeur, erkend fokker, gedragsdeskundige en ontwikkelde zelf een gedragstest als examenopdracht. Ik ben van 2006 tot 2016 actief geweest in de africhting van surveillancehonden. Het welzijn van mijn hond had de hoogste prioriteit. Net als het plezier dat we samen hadden in deze sport.
Na geruime tijd les gegeven te hebben op hondenscholen, geef ik tegenwoordig alleen nog incidenteel gedragstherapie en privéles op ons eigen terrein, zowel kynologenlijnhonden als werkhonden.
Prins is een kruising
Hollandse herder reu. Prins is een kindervriend en kreeg een klein rolletje in de promotiefilm van Stichting Opkikker, hij mocht zijn ‘luid’ laten horen en zien. De regisseur was heel tevreden. Prins, die door zijn markante kop ook al eens een fotowedstrijd won, werd hiervoor gecast door Animaux Dierencasting.
Prins is in 2011 geboren op een hengstenhouderij in Gelderland. Hij is bij ons vanaf pup van acht weken oud. Van alle honden die we gehad hebben, is Prins veruit de fijnste hond. Er zitten vier verschillende hondenrassen in Prins en het lijkt of hij van elk ras de beste eigenschappen heeft geërfd.
SCHRIJVEN
In 2013 publiceerde ik voor het eerst een kortverhaal in een literaire verhalenbundel, ‘Verena, vlinderachtig elan’. In 2014 voor de tweede keer, ‘Blanco vel’.
Maart 2014: HONDENSPORT & SPORTHONDEN
Het juryrapport van Harland Awards 2015: ‘Een bloederig en spannend verhaal. De schrijver heeft de mogelijkheid om gruwelijke beelden zodanig te beschrijven dat ze echt lijken en dat ze op je netvliezen staan – een buitengewoon talent’. Dit heeft mij er toe aangezet om een verhalenbundel te schrijven. In april 2016 is ‘NENA’ uitgekomen. De NBD Biblion recensie staat onderaan deze pagina.
Schrijven doe ik niet gestructureerd, ik laat het verhaal zichzelf vertellen. Een klein deel van mijn publicaties, bedenksels en in opdracht geschreven levensverhalen staat op deze site.
Van mei 2016 tot augustus 2020 was ik redactiemedewerker bij de KNPV. Het verenigingsorgaan De Politiehond, met een oplage van 5.000, verschijnt 8x per jaar. In juni 2016 heb ik een reportage mogen maken bij het op één na grootste politie-trainingscentrum in Engeland, in Reading. In november 2016 heb ik de Hoofdinspecteur van politie in Lissabon, Portugal, mogen interviewen. Die reportage is mijn indrukwekkendste schrijfklus tot noch toe. In maart 2017 was ik in Abu Dhabi, de Verenigde Arabische Emiraten, om drie verhalen te schrijven: de surveillance-honden daar, de wijze waarop de valken getraind en gehuisvest worden en hoe het er toe gaat in de beveiligingsruimte van een groot 5-sterrenhotel.
Over mijn avontuurlijke zwerftochten, nieuwsgierig naar het onbekende, raak ik niet uitgeschreven.
Mijn Engelstalige picture book based on a true story over de Portugese waterhond ‘Zuca’ die dolfijnen kan spotten, is 1 juli 2018 uitgekomen. Het thema van dit kinderboek is ‘ontdek je talent’. Het is vertaald naar: Duits, Russisch, Frans, Spaans, Italiaans, Zweeds, Portugees en Nederlands. ‘FRIZZLE finds a friend’ is er in negen talen. Dit in opdracht geschreven prentenboek is gedrukt en uitgegeven in Portugal. Het is opgenomen in het kerstpakket van native Engelse bedrijven.
Juni 2018: HULPHOND MAGAZINE dat 3x per jaar verschijnt. Het is dankbaar om voor dit goede doel te schrijven.
Februari 2019: DE JACHTHOND
18 maart 2019: The Last Straw, psychologische thriller, Engelstalig. De cover staat onderaan deze pagina.
Verwacht: non-fictie nautisch verhaal, levensverhaal van voormalig Koopvaardij Kapitein Hulsman, SS-ROTTERDAM VERHALENBUNDEL (ss-Rotterdam is het voormalige passagierschip van de HAL – Holland Amerika Lijn).
Augustus 2020: gestopt als redactiemedewerker voor ‘De Politiehond’.
NBD Biblion recensie ‘NENA’: “Volgens de achterflap schrijft de auteur verhalen die spannend, brutaal en stout zijn. Dat zij in droge taal en korte zinnen weet te schrijven, levert inderdaad een zekere spanning op, waardoor je op het puntje van je stoel zit. Wat gaat dit worden? Andere verhalen zijn veeleer beschrijvend en bieden meer inzicht in wat door het personage heengaat, waardoor er minder te raden overblijft. Wraakzucht is een belangrijk thema, zoals in het verhaal ‘Broers’, waarin de weduwe van een verdronken schipper het hoofdpersonage vraagt te onderzoeken wat er gebeurd is en vervolgens achter de moordenaars aangaat. De ultieme wraak is aan de orde in ‘De kroon’: een vrouw wordt ijskoud door haar minnaar gedumpt, maar dat pikt ze niet. Een bloederig verhaal, goed bedacht, meeslepend geschreven. Twee non-fictiebijdragen achterin zijn vreemde eenden in de bijt. Zoekt de schrijfster nog naar haar stijl? Het talent is er, maar zorgvuldige taal en spelling vragen aandacht. Een aardige bundel van vijf fictieverhalen en twee non-fictiebijdragen, duidelijk met plezier geschreven. Het veelvuldig zondigen tegen de spatiëringregels maakt het lezen voor fijnproevers minder fijn dan het zou kunnen zijn.”
>> Ik ben blij met deze recensie, vooral met ‘het talent is er’ en ‘goed bedacht, meeslepend geschreven’. Wat betreft de spatiëringregels (woorden niet aan elkaar schrijven): een gewijzigde tweede druk van NENA is er sinds januari 2018. In het Engels wordt alles los van elkaar geschreven en we gebruiken steeds meer uit de Engelse taal. Bovendien leest het makkelijker om lange, samengestelde woorden op te spitsen. Ik kies bewust voor makkelijk te lezen teksten. Mijn mening: als het begin niet opschiet, sla ik de rest voor het gemak over. <<
www.aquazz.com/The-Last-Straw